Pacierz

Pacierz

Ojcze nasz, który jesteś w niebie, święć się Imię Twoje…

Abba- tatusiu, ja Ciebie nie widzę,

Coś idzie – człowiek to czy co?

- to tata, wygląda jak byle kto,

ach! Bardzo się go teraz wstydzę.

Z ust jego do mnie i do mamy

Spadają słowa, twarde jak kamienie.

Nogi się plączą, jest pijany –

Aż końcu upadł na ziemię!

Przyjdź Królestwo Twoje, Bądź Wola Twoja,

Jak w niebie tak i na ziemi…

Patrzę na ziemię,

Kto ojcem moim się mieni?

No tak – to nie królestwo Twoje

I nie Wola Twoja –

- lecz tego co króluje na ziemi!

Chleba powszedniego daj nam dzisiaj…

- Kto da nam dzisiaj chleba?

- kto będzie tym ochotnikiem?

 I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy…

Boże, Ojcze- nie karz naszego taty.

Proszę, Daj mu opamiętanie.

Niech kredyt zaufania spłaca na raty;

Ażeby nie dosięgło go wieczne karanie.

I nie wódź nas na pokuszenie- ale nas zbaw ode – Złego-

Patrzę na wszystko- mama wciąż płacze.

Mówi- ja już tak dłużej nie mogę.

Ojcu jest dobrze – ja za wszystko płacę.

Więc którą wybrać mam drogę?

Abba Tatusiu!

Ja nie chce jak tata i nie dopuszczaj do mnie Złego.  

Chcę „być” zwiedzać uroki świata,

A coś mnie ciągnie do – niego.

Odejdź ode mnie – Czarcie przeklęty!

- Marzą mi się ogromne okręty,

by być jak najdalej od domu tego!

Chcę wypłynąć na Szerokie wody,

Ster kapitański trzymać w ręce

                        Wskaże mi wtedy jak walczyć z żywiołem,

I komu ja życie poświęcę!

Abba Ojcze!

Ja pożalić się nie mam komu.

A tak mi ciężko czasem.

Chcę jak najszybciej wyruszyć z domu –

- lecz portfel pusty za pasem.

Na wykształcenie nie mam pieniędzy

            - więc nie mam pracy ni płacy.

Nie chcę jak mama żyć w nędzy.

- Wyruszę w nieznane poszukać pracy.